Συνέντευξη της Αναστασίας Αβραμίδου

 

Η συνέντευξη δόθηκε στον Πρόεδρο του Αθλητικού Σκακιστικού Ομίλου Πολυγύρου (Α.Σ.Ο.Π.) κ. Δημήτριο Μήτσιου, του τελευταίου ενεργούντος ως «δημοσιογράφου», την Κυριακή, 09-11-2014, στο  χώρο του εστιατορίου «Εξι Βρύσες», στον Πολύγυρο, λίγο πριν τη βράβευση της από το σύλλογο και για την πρόσφατη κατάκτηση της 1^ης θέσης στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νεανίδων <14, στο Μπακούμι της Γεωργίας και πριν από τον αγώνα «σιμουλτανέ», που έδωσε με αθλητές του Α.Σ.Ο.Π., παρουσία και με τη συγκατάθεση της μητέρας της, Σταυρούλας Αβραμίδου (για τη ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Ομίλου και τη δημοσίευση της στο διαδίκτυο).

 

-      Πότε, Αναστασία, άρχισες  το σκάκι και με ποία αφορμή;

-      Άρχισα στα έξι μου χρόνια με αφορμή πρόγραμμα της τηλεόρασης και μετά, επειδή μου άρεσε, ζήτησα από τους γονείς μου να με γράψουν σε σκακιστικό σύλλογο. 

-      Τι κέντρισε το ενδιαφέρον σου στην αρχή για την μετέπειτα ενασχόληση σου;

-      Το ότι είναι ένα στρατηγικό παιχνίδι, που ο καθένας αναπτύσσει τις δικές του ιδέες, προσπαθώντας να επιβληθεί στον αντίπαλο.

-      Ποιος ήταν ο πρώτος σύλλογος σου;

-      Ο Σκακιστικός Όμιλος Πολίχνης.

-      Ποιος είναι ο πρώτος μεγάλος αγώνας, που κέρδισες και θυμάσαι;

-      Θυμάμαι το πρώτο μεγάλο τουρνουά που κέρδισα, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νέων – Νεανίδων, το 2008 (κορίτσια κάτω των 8) στην Καλλιθέα Χαλκιδικής.

-      Τι πιστεύεις ότι σου πρόσφερε το σκάκι μέχρι σήμερα;

-      Με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα τον εαυτό μου, τις δυνατότητες, τις ικανότητες μου, καθώς και να γνωρίσω καινούργιους ανθρώπους μέσα από τη διαδικασία των αγώνων.

-      Πόσες ώρες την εβδομάδα ασχολείσαι με το σκάκι;

-      Παλαιότερα, μέχρι τα 12 μου χρόνια, προπονούμουν 10 ώρες την εβδομάδα στο σύλλογο αλλά διάβαζα και λίγο στο σπίτι μου. Τώρα ασχολούμαι 2 ώρες με δάσκαλο – προπονητή και πολύ περισσότερες ώρες μόνη μου στο σπίτι.

-      Τι σου αρέσει – σε συναρπάζει να διαβάζεις μόνη σου;

-      Παρακολουθώ στο διαδίκτυο και αναλύω παρτίδες μεγάλων σκακιστών, διαβάζω βιβλία με διάφορα θέματα (στρατηγική, φινάλε κλπ.)

-      Τι σε βοήθησε να φτάσεις ψηλά;

-      Ο παλιός μου σύλλογος της Πολίχνης, που έμαθα τα βασικά, ο σύλλογος που είμαι γραμμένη τώρα (Πνευματική Στέγη Περιστερίου), ο προπονητής μου, ο κ. Τσαρουχάς Βασίλης και πάνω απ΄ όλα η οικογένεια μου, που με στηρίζει σε κάθε μου προσπάθεια.  

-      Τι σκέπτεσαι για τη συνέχεια σου στο μέλλον;

-      Θέλω να κατακτήσω ένα μετάλλιο σε παγκόσμιο επίπεδο στους νέους, να ασχοληθώ σε μεγαλύτερη ηλικία με την προπονητική στο σκάκι, να συνεχίσω βεβαίως τις σπουδές μου. Όνειρο μου είναι να πετύχω σε κάποια στρατιωτική σχολή.

-      Τι θα πρότεινες σε μικρά παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν ή ασχολούνται με το σκάκι;

-      Χρειάζεται πολύ δουλειά προσωπική, βοήθεια απ΄ τους προπονητές τους και πάνω απ΄ όλα να το βλέπουν ως διασκέδαση και όχι αγγαρεία. Να μην απογοητεύονται από τις αποτυχίες.   

-      Τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε η Πολιτεία να κάνει για τα παιδιά που αναδεικνύονται μέσα απ΄ το σκάκι;  

-      Να τα βοηθάει, να χρηματοδοτεί τις προπονήσεις τους, γιατί απαιτούνται να είναι πολλές και συνεχείς και να φροντίσει ώστε να μπει το σκάκι ως μάθημα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τουλάχιστον.

-      Αναστασία, σ΄ ευχαριστώ (όπως και τη μητέρα σου) και σου εύχομαι εκ μέρους και του Α.Σ.Ο. Πολυγύρου, κάθε περαιτέρω επιτυχία στο σκάκι και καλή πρόοδο στις σπουδές σου.